سرزمین ایران تاکنون دلیران و رادمردان زیادی را به خود دیده است . بسا خون ها که پای دفاع از خاک ، ملت ، ناموس ، دین و فرهنگ ایران ریخته شده است. کمتر کشوری به سان ایران این میزان جنگاور و دلیرمرد داشته و کمتر کشوری هم به آتش جنگ ها نزدیک شده است شاید به خاطر موقعیت جغرافیایی ویژه این کشور ، سرسختی و استواری مردم این کشور در اعتقادات و دین داری خود ، تلاش  زیاد مردمان این کشور برای قدرت مند شدن و زیر بار زور و ستم نرفتن از جمله دلایلی باشد که کینه توزی  قدرت ها و هماوردان این کشور را در پی داشته و همواره مانعی در برابر زورگویی و قدرت طلبی آن ها بوده است. 

یکی شاخص ترین استواری ها و مدافعت ها از خاک ایران هشت سال جنگ و دفاع از وطن در برابر زورگویی بود که به دنبال قدرت طلبی در خلیج پارس و خاورمیانه و مدعی متعلق بودن بخشی از جنوب غرب ایران به کشور عراق بود. درحالیکه عراق مدت ها در دوره های تاریخی گوناگون جزیی از خاک ایران بوده است .دلاوران و پاکبازان بسیاری برای دفاع از خاک وطن به جنگ با دشمن متجاوز شتافتند. داستان های دلاوری های هشت سال جنگ امروز برای ما گفته می شود و برای فرزندان آیندگان ایران هم گفته خواهد شد.

یکی از این شهیدان نوجوان شهید حسینعلی عالی بود که از شرقی ترین نقاط کشور برای دفاع از خاک، ناموس ، دین و فرهنگ کشور به غربی ترین نقاط کشور رفت. ایشان با آنکه تنها چهارده سال داشت از سرزمین اسطوره ها سیستان بسوی دفاع از وطن اسلامی شتافت تا حماسه دیگر به حماسه های سیستانیان بیفزاید.و سیستانیان اسطوره ای دیگر برای وطنشان بسازند .سیستانیان مردمی هستند که همواره به دفاع از خاک وطنشان ایران از رستم و یعقوب لیث گرفته تا شهیدان میرحسینی و عالی پرداخته اند.

شهید حسینعلی عالی در روز دوم تیر سال 1345 در روستای جهانگیر زابل چشم به جهان گشود.

این شهید گرانقدر تحصیلات نخستین را در مدرسه شهید دستغیب روستای جهانگیری زهک آغاز کرد سپس تحصیلات دوره راهنمایی را در مدرسه شهید بهشتی زابل به پایان رسانید. تحصیلات دبیرستان را هم در دبیرستان شهیدمسعود کیخا زابل به انجام رساند.

ویژگی های اخلاقی

گفته شده ایشان در گرمای تابستان در جایخی یخچال خانه شان یخ هایی را تولید می کرد و سپس آنها را به همسایگان نیازمند پیرامون خود که یخچال نداشتند می داد تا آنها نیز بتوانند آب خنک و گوارا بنوشند. همسایگان تا مدت ها نمی دانستند این کار ، کار حسین بوده است.

وی همچنین عضو انجمن اسلامی مدرسه و اتحادیه انجمن های اسلامی دانش آموزان شهر بود و در سن 14 سالگی بسوی مرزهای جنگ و جبهه شتافت. باید به این اندیشید شخصیت این فرد چه اندازه ساخته و آماده برای فنا فی الله بوده است که در سن کم چهارده سالگی به سوی نبرد علیه ستمگران پا نهاده است.

جانفشانی اسطوره ای و پر پر شدن شهید

ایشان در واحد اطلاعات و عملیات فعالیت زیادی داشته اند، ایشان در نبرد های والفجر8 ، کربلای1 و کربلای 5 حضور داشتند و با سن کم مسئول اطلاعات عملیات لشگر ثارالله کرمان را عهده دار بودند.

سرانجام نبرد کربلای 5 با ایثار حسینعلی اش سیلی محکمی به دشمنان وحشی این سرزمین زد تا در ابد در ذهنشان ثبت گردد که بیهوده نیست یادآوری حماسه ها و افسانه های این ملت که همواره به ستم قاطعانه پاسخ می دهند و یلان ایرانی همان رستم زادگان و علی پیروان اند. میراث دار منش ایرانی-اسلامی و این گونه ایشان با ایثار تاریخی خود ، خویش را بر روی سیم های خاردار انداختند تا راه برای رزمندگان اسلام بازگردد و دشمن نابکار حیوان صفت را بر سر جایش بنشانند. آیا به راستی اگر فردوسی بزرگ جانفشانی این لاله را می دید آن را در شاهنامه اش جای نمی داد؟

عطر شهادت و جان فشانی برای مرزهای این وطن بر روی سیم های خاردار گوشزدی است برای دشمنان این کشور و آموزشی است برای فرزندان ایران تا راه نیاکان خود را ادامه دهند.

 

 

 

به امید شناخت بیشتر مردم ایران از حماسه شهید عالی

 

 

مشتاق نظرات و دیدگاه های شما بازدیدکنندگان گرامی هستیم